To miejsce jest częścią trasy opisanej w zeszycie:
Karpacz IIGdy ścieżka nad potokiem Skałka wyprowadzi nas na ul. Skalną, ciągnącą się przez willowe Osiedle Skalne, skręcamy w lewo. Przed mostkiem na Płomnicy, gdzie na początku naszej wędrówki skręcaliśmy w stronę Kruczych Skał, udajemy się w prawo, w ul. Skłodowskiej-Curie. Pierwszy dom po jej lewej stronie to właśnie nasz przystanek. Wprawdzie nie można wejść do budynku, ale już z zewnątrz robi on spore wrażenie. Ściany jego pierwszego oraz przypominającego wieżyczkę drugiego piętra kryte są gontem, parter zaś, ozdobiony drewnianymi figurami bocianów, zbudowany jest z grubych bali. Na początku XX w. kazał go tutaj postawić Carl Ernst Morgenstern, profesor malarstwa w ówczesnej Wrocławskiej Szkole Sztuki. Jeszcze zanim przeniósł się do Karpacza, bardzo często przyjeżdżał tu razem ze swymi studentami, z pasją studiując karkonoskie pejzaże. W 1913 r. założył z żoną Elizabeth fundację, której celem było inspirowanie młodych artystów do szukania natchnienia w karkonoskim krajobrazie. Wówczas dom Morgensternów stał się mekką życia artystycznego pod Śnieżką.
Ciekawostka
Największa aktywność twórcza Morgensterna przypadła akurat na czas wybuchu turystyki w Karkonoszach. A najpopularniejszą pamiątką z gór była wówczas… karta pocztowa. Gdy w 1872 r. otwarto na szczycie Śnieżki urząd pocztowy, masowo zaczęto wysyłać stamtąd pocztówki. Dla przykładu w 1900 r. kupowano tam ok. 2 tysięcy pocztówek dziennie! Początkowo zdobiły je tylko reklamowe pieczęcie schronisk czy górskich gospód, wkrótce jednak głównie karkonoskie pejzaże, których powielanie umożliwiała technika drukarska. A prace pejzażysty Morgensterna uważano za najlepsze, reprodukowano je więc w tysiącach egzemplarzy. To sprawiło, że zaczęto nazywać malarza „królem pocztówek”.