To miejsce jest częścią trasy opisanej w zeszycie:
Karpacz IVZ przystanku autobusowego Bachus schodzimy ulicą Konstytucji 3 Maja. Dom znajduje się poniżej ronda, po lewej stronie i ma numer 26. Na jego bocznej ścianie widnieje tablica pamiątkowa. Kiedyś otworzyłby nam tu Ernst August Zölfel, ostatni z karpackich laborantów, który miał dożywotnią koncesję na wytwarzanie ziołowych leków. Biorąc pod uwagę, że dom jest sporych rozmiarów, zielarz musiał być bardzo doceniany przez miejscową ludność. Sztuka laborantów kwitła w Karkonoszach zwłaszcza w latach 1730-1780. Na bazie pozyskiwanych w górach ziół wytwarzali oni ponad 200 różnych medykamentów, które trafiały do Europy, Rosji czy USA. Mieli swój cech, czyli organizację zawodową, mistrzów, którzy ze swej wiedzy i umiejętności musieli zdać trudny egzaminu przed fizykiem (lekarzem) w Jeleniej Górze. Rząd Królestwa Pruskiego przedkładał jednak medycynę oficjalną nad ziołolecznictwem i medycyną ludową. Dlatego kolejnymi ustawami ograniczał działalność laborantów w Karkonoszach, najpierw dozwalając na używanie tylko 46 ziół, wreszcie wstrzymując wydawanie zezwoleń na prowadzenie praktyki zielarskiej. Gdy w 1884 r. zmarł Ernst August Zölfel, skończyła się historia karkonoskiego zielarstwa w Karkonoszach.
Ciekawostka
Próbą kontynuacji dawnych tradycji zielarskich Karkonoszy jest m.in. współczesna kuchnia Karkonoszy. Jednym z jej produktów są sery wytwarzane na bazie mleka koziego i krowiego, do których tradycyjnie dodaje się lokalne zioła, np. miętę, nostrzyk czy bluszczyk kurdybanek. Także Likier Karkonoski, zrobiony na bazie soku z czarnych jagód, zawiera w sobie wyciągi prawie 40 karkonoskich ziół.