To miejsce jest częścią trasy opisanej w zeszycie:
Karpacz IIUlicą Obrońców Pokoju idziemy w górę i na skrzyżowaniu skręcamy w lewo, w ul. Skalną. Za mostkiem nad Płomnicą schodzimy na wąską ścieżkę wzdłuż potoku. Kierują nas tam umieszczone u jej początku znaki ścieżki przyrodniczej. Kilka kroków przez las dzieli nas od Kruczych Skał wyłaniających się po naszej lewej stronie. Stanowią one wychodnię skalną, sięgającą 25 m wysokości. Na miejscu spotkamy wielu wspinaczy skałkowych, którzy mają tu kilkadziesiąt tras o różnym stopniu trudności. Także osoby, które nie uprawiają wspinaczki, mogą wejść na skały, ale od strony lasu. Z wierzchołka skał rozpościera się bardzo ładny widok obejmujący od wschodu Skalny Stół, Śnieżkę, zbocza Smogorni, Słonecznik i Pielgrzymy na zachodzie. Krucze Skały zrobiły karierę już w średniowieczu, gdy eksplorowali je Walończycy, znani nam choćby z wystawy Skarby Ziemi Juna. Krucze Skały zbudowane są bowiem z granitognejsów, w których znajduje się gniazdo pegmatytu z drogocennymi szafirami. Wydobywano tutaj także kwarc oraz skalenie wykorzystywane do produkcji szkła i porcelany. Śladem prowadzonych tu górniczych robót są dwie komory wykute w pegmatycie.
Ciekawostka
Nazwa szafir pochodzi od greckiego słowa sappheiros, oznaczającego „niebieski kamień”, a być może także z hebrajskiego określenia sappir, czyli „najpiękniejszy”. Ów kamień szlachetny jest niebieskąodmianąkorundu, którego czerwoną odmianą jest rubin. Jedyne szafiry występujące na terenie Polski, pochodzą z Dolnego Śląska, w tym z Karpacza, Złotego Stoku i Hali Izerskiej. Najpiękniejsze okazy znajdowane w Kruczych Skałach można oglądać m.in. w Muzeum Mineralogicznym Uniwersytetu Wrocławskiego.
Wyzwanie
