To miejsce jest częścią trasy opisanej w zeszycie:
Karpacz IIICzerwony szlak turystyczny wyprowadza nas z Zapory prosto ku ciągnącej przez Karpacz ul. Konstytucji 3 Maja. Jeszcze przed nią, po lewej stronie znajdziemy nasz kolejny przystanek. To niewielki park, którego bohaterem jest Duch Gór. Twarz mitycznego władcy Karkonoszy, okolona długimi włosami i brodą z wąsami, wyłania się z granitowej płaskorzeźby na środku centralnego placyku. Obok mieści się tablica informacyjna opisująca pochodzenie Ducha Gór. Jest na niej wykorzystana XVI-wieczna mapa Martina Helwiga, której fragment znajdziemy na początku każdego z naszych zeszytów. To właśnie na owej mapie znajduje się pierwszy znany nam wizerunek opiekuna Gór Olbrzymich. Oprócz płaskorzeźby w parku znajdują się figury wykonane z blachy, a ukazujące niedźwiedzia, jelenia, dzika i wilka. Między innymi w takie zwierzęta, według krążących o Duchu Gór legend, potrafił przemieniać się władca Karkonoszy.
Ciekawostka
Dzisiaj Ducha Gór najczęściej wyobrażamy sobie jako starszego pana z brodą, w butach wędrowca i z potężnym kosturem u boku. Ten obraz mocno odbiega od wyobrażenia znanego z mapy Helwiga. Jednak gdy mapa powstawała, w góry wybierali się tylko Walończycy szukający tam szlachetnych kamieni czy zielarze węszący za leczniczymi ziołami. Mieszkańcy podgórskich miejscowości bali się zapuszczać w głąb Karkonoszy. Pełne dzikiej zwierzyny, pozbawione szlaków i schronisk, stanowiły według nich siedzibę złych mocy. Sytuację zmieniła dopiero turystyka, która w Karkonoszach przeżywała swój wielki rozkwit w XIX w. Wędrówki z przewodnikami, po wydeptanych ścieżkach, z możliwością noclegu najpierw w budach pasterskich, wreszcie w schroniskach sprawiły, że i wyobrażenie władcy Karkonoszy z diabelskiego przeobraziło się w o wiele łagodniejsze, znane nam dziś.