To miejsce jest częścią trasy opisanej w zeszycie:
Cieplice IIGdy po opuszczeniu Term dotrzemy do ulicy, skręcamy w prawo, by po chwili wejść do Parku Zdrojowego przez jego reprezentacyjną południową bramę. Znajdziemy się na głównej alei parkowej, założonej już ponad 200 lat temu. Wysadzana lipami i klonami, wiedzie do Placu Piastowskiego. Aż dziw bierze, że park u swych źródeł w początkach XVIII w. miał postać warzywnego ogródka, który najpierw przekształcono w przypałacowy park w stylu francuskim (z równo przyciętymi krzewami i geometrycznymi alejkami), a potem w 1838 r. w założenie w stylu angielskim (uwzględniające naturalne walory krajobrazu, np. osie widokowe na Karkonosze).
Ciekawoski
Większość powierzchni Parku porastają drzewa (78 gatunków), w tym: lipa drobnolistna, klon zwyczajny i jawor, dąb szypułkowy, świerk pospolity, modrzew europejski, dąb czerwony. Można tu jednak spotkać i gatunki egzotyczne, np.: magnolię drzewiastą, miłorząb dwuklapowy, surmię wielkokwiatową, tulipanowca amerykańskiego czy ambrowiec balsamiczny. Wiele z tych drzew ma imponujące rozmiary, przy czym najgrubsza jest lipa o obwodzie ponad 5 m!
Drzewa w mieście, zwłaszcza te największe, pełnią bardzo ważne funkcje. Ich korona rzuca cień, dzięki czemu w upalne dni jest pod nimi chłodniej. Liście wydzielają też parę wodną, więc powietrze wokół drzew jest wilgotniejsze. Drzewa pochłaniają dwutlenek węgla i inne zanieczyszczenia, stąd powietrze jest przy nich czystsze. Stają się schronieniem dla ptaków i owadów, wzmacniając tak różnorodność biologiczną obszaru, a ich korzenie stabilizują glebę.
Wyzwanie
