To miejsce jest częścią trasy opisanej w zeszycie:
Jelenia Góra IIOd ostatniego przystanku szlak M. Południkiewicza poprowadzi nas dalej pod skałami noszącymi miano Harona i Hadesu. Wijąca się tam ścieżka jest wąska i biegnie po zboczu skarpy stromo opadającej do Bobru. Na jej końcu ujrzymy wyłaniającą się pośród drzew Perłę Zachodu. Trudno o bardziej trafną nazwę tego budynku. Położony na północny zachód od centrum Jeleniej Góry jest prawdziwą „perłą” okolicy. Stanął tu prawie 100 lat temu, na krawędzi stromego urwiska, będącego brzegiem Jeziora Modrego. Zbudowany jest z ciemnych bali drewnianych, jego okna mają jasne obramienia, przylega do niego kamienna wieża z tarasem widokowym. Drugi taras, wąski i długi, wzmocniony kamiennymi wspornikami, znajdziemy od strony Jeziora Modrego. Pierwotnie w obiekcie mieściła się gospoda Turmsteinbaude, przewidziana głównie dla gości weekendowych, którą po II wojnie światowej przekształcono w schronisko PTTK. Gdy w Jeleniej Górze działały jeszcze Zakłady Włókien Chemicznych Chemitex-Celwiskoza, niektórzy określali schronisko nad Bobrem „Perłą Smrodu”. Rzeka Bóbr była bowiem mocno zanieczyszczona i wydzielała nieprzyjemny zapach. Szczęśliwie zmieniło się to po zlikwidowaniu Celwiskozy w 1989 r.
Ciekawostki
Od strony tarasu prowadzą nad wodę kamienne schodki, a następnie kładka łącząca oba brzegi Jeziora Modrego, czyli zbiornika zaporowego zbudowanego w latach 1924–1925. Na jego drugim brzegu wyrasta wzniesienie Wieżyca (370 m n.p.m.), które opada do Jeziora Modrego skalnym urwiskiem o tej samej nazwie. Ma ono ok. 40 m wysokości, a u jego podstawy, po lewej stronie kładki znajdziemy samotny filar kilkumetrowej wysokości. Skręcając przy Wieżycy w prawo, drugim brzegiem Bobru możemy wrócić oznakowaną ścieżką, ciągnącą się zboczami Góry Gapy (472 m n.p.m.) do Jeleniej Góry.