To miejsce jest częścią trasy opisanej w zeszycie:
Szklarska Poręba INiecałe 150 m za Chybotkiem schodzimy z niebieskiego szlaku w prawo, w wyraźną leśną ścieżkę, która po chwili dotrze do czarnego szlaku turystycznego. Kierujemy się na nim w prawo i schodząc przez las najpierw łagodnie, a później stromiej, osiągamy dolinę rzeki Kamiennej. Biegnie tędy główna droga jezdna między Jelenią Górą a Szklarską Porębą, przy przechodzeniu zachowajmy więc szczególną ostrożność. Pomiędzy licznymi straganami znajduje się wejście na most na rzece Kamiennej, za którym skręcamy w lewo do kolejnego mostu, tym razem nad potokiem Szklarka. Zanim go przekroczymy, musimy zakupić bilet wstępu do Karkonoskiego Parku Narodowego, sam wodospad bowiem, jak i bukowy las wokół stanowią enklawę Parku, czyli obszar oddzielony od jego zasadniczej części, obejmującej głównie szczytowe partie Karkonoszy oraz pas wzgórz od Góry Chojnik na południe. Szlaki czarny i niebieski oraz ścieżka dydaktyczna przystosowana dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich zawiodą nas na miejsce, czyli do wysokiego na 13 m wodospadu, drugiego pod względem wysokości w polskich Karkonoszach. Przy atrakcji znajduje się malutkie schronisko „Kochanówka”.
Ciekawostka
Trudno w to uwierzyć, ale dawno, dawno temu, Wodospad Szklarki znajdował się przy ujściu potoku Szklarka do rzeki Kamiennej. „Wędrówka” wodospadu w górę związana jest z procesem tzw. erozji wstecznej. Polega ona na mechanicznym niszczeniu skał, połączonym z usuwaniem powstających okruchów skalnych przez wodę, wiatr lub lodowiec. Prowadzi do podcinania (skracania) progów skalnych w korycie rzecznym, a przez to ich cofania się, dokładnie tak, jak jest to przedstawione na rysunku obok. Taka erozja ma miejsce także na obszarach źródłowych, gdy wypłukiwane są skały podłoża, co powoduje wydłużanie się doliny w górę rzeki i cofanie źródeł.