Zamek Chojnik*

Na miejsce doprowadzi nas czerwony szlak turystyczny. Z prześwitujących między drzewami widoków wiemy, że znajdujemy się na szczycie wzgórza. To właśnie tutaj, 627 m n.p.m., ok. połowy XIV w. piastowski książę Bolko II na miejscu starszej drewnianej budowli kazał wznieść zamek murowany, który od szczytu, na którym stanął, nazywamy dzisiaj Chojnikiem. Wiadomo, że już w 1380 r. zamek stał się własnością rycerza Gotsche II Schoffa, protoplasty rodu Schaffgotschów. On i jego potomkowie rozbudowali obiekt, przekształcając go swą szlachecką siedzibę. Najstarszą częścią zamku jest wieża oraz budynek mieszkalny z gotycką kaplicą. W rękach Schaffgotschów zamek pozostawał aż do 1634 r., gdy jego ówczesny pan Hans Urlich Schaffgotsch został oskarżony o zdradę cesarza, pozbawiony zamku, a rok później ścięty w Ratyzbonie (opowiada o nim legenda Przepowiednia, której można odsłuchać na stronie tajemniczekarkonosze.pl). I choć po latach rodzina odzyskała majątek, nikt już tam nigdy nie zamieszkał. Gdy w 1675 r. w zamkowąwieżę uderzył piorun, zamek spłonął aż po dziś dzień pozostając malowniczą ruiną, bardzo chętnie odwiedzaną przez turystów. Jednym z odwiedzających był np. poeta romantyczny Friedrich Schiller, który swój poemat Rękawiczka oparł przypuszczalnie na zasłyszanej na Chojniku legendzie o okrutnej kasztelance Kunegundzie. Otóż Kunegunda była ponoć tak piękna, jak kapryśna i pośród armii zalotników zamierzała wybrać na męża tego, kto w pełnym uzbrojeniu przejedzie na koniu zamkowe mury. Pech chciał, że ten, któremu się to udało, nie zamierzał żenić się z kasztelanką. Zrozpaczona dziewczyna postanowiła rzucić się z zamkowej wieży… Można o tym posłuchać na tajemniczekarkonosze.pl.