Szczegóły trasy

Długość: 8,7 km
Poziom trudności: średnia/trudna; trasa biegnie po terenie górskim, asfaltowymi leśnymi drogami, bitą leśną drogą oraz nieoznakowanymi leśnymi ścieżkami. Jest na niej jedno długie i strome podejście, jedno podejście strome i krótkie oraz długie zejście. Na przystankach oznaczonych gwiazdkami znajdują się niezabezpieczone skałki, co wymaga od opiekunów wzmożonej uwagi wobec dzieci.
Dojazd:

piechotą; do samych Borowic można dotrzeć autobusem miejskim z Jeleniej Góry (linia nr 4, w rozkładzie jazdy oznaczona literką „B”).

Trzeba mieć:

wygodne, najlepiej górskie obuwie, prowiant.

Przygody Łazigóra to nie tylko przewodniki, które prowadzą po najciekawszych miejscach Karkonoszy oraz otaczających je pasm górskich, ale także zbiory zadań do wykonania na szlaku (potrzebny będzie jedynie ołówek i zapał do przygody). Zagadki, krzyżówki, łamigłówki, rebusy przygotowane są dla dzieci w różnym wieku i o różnych zdolnościach.

Drugi tom W Dolinie Pięciu Potoków poprowadzi nas pewną asfaltową drogą, która zaskoczy nas swą wojenną historią, podobnie jak ukryty pośród drzew cmentarzyk. Naszą uwagę pochłonie potem wspinaczka doliną spienionego potoku, nad którym piętrzą się potężne skały. Widok z ich szczytu, podobnie jak widok z kolejnych granitowych arcydzieł natury zapiera w piersiach dech. Po drodze przyjrzymy się kilku kamiennym znakom i odkryjemy jeden z sekretów świerkowego lasu. Na koniec opowieść Łazigóra zdradzi nam, dlaczego pewnego imienia Ducha Gór nigdy nie należy w Olbrzymach wymawiać.

Idąc tą trasą odwiedzisz między innymi:

Szwedzkie Skały

Za mostem nad Myją, na lewo od drogi odbija wąska ścieżka przez gęsty młodnik. Prowadzi do Szwedzkich Skał. Tworzą je dwie skalne wieże – Wielka i Mała Turnia sięgające wysokości ok. 30 m. Zbudowane są z granitu karkonoskiego, którego seryjne spękania (tzw. cios) tworzą na skalnym murze charakterystyczny kratkowany wzór (cios prostokątny, kwadratowy). Ze szczytu roztaczają się widoki na Śląski Grzbiet z widoczną na nim skałą Słonecznik, Pogórze Karkonoszy z wyłaniającym się zza drzew Chojnikiem oraz ciągnącą się w dole Dolinę Myi. Do 1945 r. Skały miały status pomnika przyrody nieożywionej.

 

Ciekawostki

Dawniej Szwedzkie Skały nosiły miano Skał Chaty Tumpsy (Tumpsahüttenfelsen), gdyż u ich stóp znajdował się schron dla wędrowców wybudowany na początku XVIII w. przez leśniczego Tomasa Seligera, którego znano pod przezwiskiem Tumpsa. Powojenna nazwa Szwedzkie Skały być może nawiązuje do faktu, że gdzieś w ich okolicy w czasie wojny trzydziestoletniej, która paraliżowała Europę w pierwszej połowie XVII w., miejscowa ludność chroniła się przed wojskami szwedzkimi.

 

 

Kaskady Myi – najlepiej podziwiać je uchem, pośród drzew ze szczytu Szwedzkich Skał. Kaskady Myi znajdują się na wysokości ok. 860 m n.p.m., górna ma wysokość ok. 6–7 m, dolna zaś 8–9 m.

UWAGA: Podobnie jak do Szwedzkich Skał nie prowadzi tu szlak turystyczny. Droga ku rzece biegnąca między Małą a Wielką Turnią jest bardzo niebezpieczna, stroma i wąska. Absolutnie nie nadaje się dla dzieci, osób słabszych czy nieobeznanych z górską turystyką.

 

Wyzwanie