Szczegóły trasy

Długość: 3,9 km
Poziom trudności: trasa łatwa; biegnie uliczkami Szklarskiej Poręby oraz dobrze oznakowanymi, ciągnącymi przez las szlakami. Ścieżka przez las prowadzi lekko w dół, a następnie trzeba dość długi i stromy odcinek iść do góry mało ruchliwą ulicą. Większy ruch uliczny zaczyna się dopiero w okolicach Szkoły Podstawowej nr 1, wędrując z dziećmi należy więc zachować tam szczególną ostrożność. Wzmożona uwaga poświęcona dzieciom przyda się i na przystankach oznaczonych gwiazdkami. Łatwo tam o poślizg lub zranienie o skałę.
Dojazd:

pieszo lub rowerem, choć podjazd będzie wymagał bardzo dobrej kondycji. Do Szklarskiej Poręby Górnej można przyjechać autobusem lub pociągiem z Jeleniej Góry. W obu przypadkach konieczne będzie dojście do pierwszego przystanku tego Zeszytu (ul. 1 Maja 16), choć z przystanku autobusowego Szklarska Poręba Górna zajmie to tylko chwilkę, a ze stacji PKP jakieś pół godziny wędrówki przez centrum miasta.
Trzeba mieć:

wygodne obuwie, najlepiej kryjące kostki; w przypadku rowerzystów sprawny rower; prowiant w plecaku.
Otwórz za pomocą Map Google

Zeszyty Wycieczkowe Łazigóra to nie tylko przewodniki, które prowadzą po najciekawszych miejscach Karkonoszy oraz otaczających je pasm górskich, ale także zbiory zadań do wykonania na szlaku (potrzebny będzie jedynie ołówek i zapał do przygody). Zagadki, krzyżówki, łamigłówki, rebusy przygotowane są dla dzieci w różnym wieku i o różnych zdolnościach.

Wędrówka z drugim tomem W Skarbcu Ducha Gór nieco odsłoni przed nami artystyczne tradycje miasteczka. Przyjrzymy się staremu młynowi, gdzie okoliczni malarze urządzali swoje wystawy, zajdziemy na miejsce dawnego domu poety, poznamy wielkie jak skały rzeźby, plac zabaw, nad którym czuwa sam Duch Gór, a w miejscowej hucie szkła będziemy podziwiać proces powstawania szklanych cudeniek. W drodze zajdziemy nad rzekę, której dno kryje pewien sekret, przyjrzymy się wspinaczce skałkowej, odwiedzimy skalną grotę, a na niektórych budynkach będziemy tropić… bajki. Także i tę opowiedzianą przez Łazigóra, do której ciągle brakuje pewnej płaskorzeźby…

Idąc tą trasą odwiedzisz między innymi:

Przystanek 7 - Leśna Huta

Wspinaczka ul. 1 Maja zaprowadzi nas do placu z parkingiem, karczmą oraz drewnianymi figurami Ducha Gór i Diablicy. Przechodzimy przez plac i przy biegnącej z jego drugiej strony ul. Kołłątaja widzimy już wejście do Leśnej Huty. Na miejscu można na żywo przyjrzeć się pracy hutnika, który specjalnym piszczelem nabiera z gorącego pieca płynną masę szklaną oraz nadaje jej określoną barwę i kształt. Co więcej, pod okiem hutnika, wszyscy chętni sami mogą spróbować tej niełatwej sztuki, a potem w sklepie obok nabyć już gotowe szklane przedmioty, w tym: wazony, świeczki, żyrandole, figurki zwierząt i roślin. Produkowane tutaj szkła wykonywane są przede wszystkim ze stłuczki szklanej z dodatkiem piasku kwarcowego, do tego hutnicy używają dawnych narzędzi i form kuglerskich. Tym sposobem Leśna Huta kontynuuje najstarsze tradycje szklarskie miejscowości, gdzie pierwsza huta szkła powstała już w XIV w.

Ciekawostka

By stłuczka szklana uległa stopieniu, piec hutniczy w Leśnej Hucie rozgrzewany jest do 1440°C. Temperaturę wyjętej z niego masy szklanej obniża się do 1200°C, wtedy szkło ma najlepszą lepkość, potrzebną do jego formowania. Po nadaniu mu barwy i kształtu należy przełożyć wyrób do specjalnego pieca o temperaturze 460°C. Tam szkło „odpręża się”, czyli stygnie powoli, co zapobiega jego pękaniu.

Wyzwanie

Spójrz na obrazek i znajdź narzędzia, które się w nim nie powtarzają.

 

Na pierwszy rzut oka narzędzia szklarskie wydają się toporne i zupełnie niepasujące do obróbki delikatnej szklanej materii. Tymczasem np. formy szklarskie wykonane są z buka i nieustannie moczone w wodzie, by przetrwać kontakt z rozgrzanym szkłem. Ich żywotność starcza do wykonania 300–400 wyrobów.